Złodziej pioruna - Rick Riordan

Tytuł: Złodziej pioruna

Seria itp.: Percy Jackson i bogowie olimpijscy

Autor: Rick Riordan

Wydawnictwo: Galeria Książki

Il. stron:  358

,,Najzwyklejsze pod słońcem pożegnanie wyjeżdżających obozowiczów przez najzwyklejszego pod słońcem centaura.''

Wiecie co, wcale nie chciałem być osobą półkrwi.

Nie prosiłem się o to, żeby być synem greckiego boga. Byłem zwyczajnym dzieckiem: chodziłem do szkoły, grałem w koszykówkę i jeździłem na rowerze. Nic szczególnego. Dopóki przez przypadek nie wyparowałem nauczycielki matmy. Wtedy się zaczęło. Teraz zajmuje się walką na miecze, pokonywaniem potworów, w czym pomagają mi przyjaciele, a po za tym staram się po prostu... przeżyć.  Zrozumiecie to, jak przeczytacie opowieść o wszystkim, co się stało po tym, jak , bóg niebios, uznał, że ukradłem mu piorun - a rozgniewany Zeus to naprawdę spory problem!

Czy Percy zdoła odnaleźć piorun, zanim rozpęta się wielka wojna bogów?

Co by było gdyby olimpijscy bogowie żyli w XXI wieku? Co by było, gdyby nadal zakochiwali się w śmiertelnikach i śmiertelniczkach i mieli z nimi dzieci, z których mogliby wyrosnąć wielcy herosi - jak Tezeusz, Jazon czy Herakles?

Jak to jest być takim dzieckiem?

To właśnie przydarzyło się dwunastoletniemu Percy'emu Jacksonowi, który zaraz po tym, jak dowiedział się prawdy, wyruszył w niezwykle niebezpieczną misję. Z pomocą satyra i córki Ateny, Percy odbędzie podróż przez całe Stany Zjednoczone, żeby schwytać złodzieja, który ukradł przedwieczną ,,broń masowego rażenia'' -  należący do Zeusa piorun piorunów. Po drodze zmierzy się z zastępami mitologicznych potworów, których zadaniem jest go powstrzymać. A przede wszystkim będzie musiał stawić czoła ojcu, którego nigdy wcześniej nie spotkał, oraz przepowiedni, która ostrzega go przed...


,,Siedzący z przodu mnie Argus uśmiechnął się. Nic nie powiedział, ale jedno z niebieskich oczu na jego karku mrugnęło do mnie.''

Kiedy ostatnio oglądałam ekranizacje drugiej części serii ww książki, męczyło mnie pytanie: i co dalej? Tak więc kiedy tylko znalazł się pierwszy tom na półce w bibliotece od razu wypożyczyłam. Przy okazji na mojej półce pojawiły się jeszcze dwie kolejne części. ;)

,,Dałem ci los herosa, a los herosa nigdy nie jest szczęśliwy. Zawsze jest tragiczny.''

Film ominął niektóre ciekawe wątki ( oczywiście oglądałam też pierwszą część filmu :P ), no ale nie idzie wszystkiego wcisnąć w dwie godziny :( pod tym względem książka wydała mi się ciekawsza. Było wiele naprawdę komicznych scen yyyy... fragmentów książki? Nieważne wiecie o co chodzi... Książka nie była jakaś tam super, ale ma taki swój urok. Czytając starałam się za bardzo nie porównywać filmu z książką, ale mózg automatycznie przetwarzał dane itd. Ale patrząc na to wszystko ten tom nie  specjalnie mnie zachwycił ( w sensie łał, wspaniałe, w życiu lepszego nie czytałam... itp. na pewno nie aż tak) chociaż wyjaśniła mi parę sytuacji z seansu.

,,Całun Annabeth był bardzo piękny - z popielatego jedwabiu haftowanego w sowy. Naprawdę powinna żałować,  że nie zostanie w nim pochowana. Kiedy jej to powiedziałem, strzeliła mnie w twarz i kazała się zamknąć.''

Podsumowując jeśli ktoś zamierza albo już obejrzał ekranizację to naprawdę warto sobie go porównać z pierwowzorem. Innym zaś którzy się zastanawiają nad przeczytaniem, a lubią mity to nic nie stoi na przeszkodzie. 

,,Chyba nigdy nie czułem się tak szczęśliwy, a zarazem tak smutny, jak w tej chwili. W końcu odnalazłem rodzinę, ludzi, którzy troszczyli się o mnie i uważali, że potrafię zrobić coś dobrze.''

Ocena: 6/10

DO NASTĘPNEGO ;)

by Crystall

PS. Teraz biorę się za następny tom... ;)