Pamiętnik Narkomanki
Barbara Rosiek
Wydawnictwo: Mawit Druk
Liczba stron: 308
"Jestem dzieckiem lęku. Jestem dzieckiem śmierci, którą nosze w sobie. Jestem swoją własną samozagładą. Ale jeszcze jestem. Czasami tylko przychodzi taka myśl, żeby sobie pożeglować bez powrotu. Na tamtą stronę tęczy."
Historia-biografia autorki. Od 14 do 29 roku życia. Od pierwszej dawki do całkowitego wyzwolenia. Opowieść o zmaganiach z nałogiem. O sile, którą trzeba mieć żeby wygrać z uzależnieniem.
"Sposób na przetrwanie - milczenie.
Sposób na życie - przetrwanie.
Sposób na milczenie - śmierć."
Pamiętnik jest pisany pamiętnikiem, co mnie osobiście nie przypadło do gustu. Zabrakło mi dialogów (które uwielbiam czytać) i opisów, zwłaszcza wyglądu bohaterów.
Książka jest pod wieloma względami niesamowita, jednak to nie jest moja tematyka. Trudno również uwierzyć w to co przeżywała Basia, jednak wierzę że to prawda. Wierzę że walka z uzależnieniem nie jest łatwa, a życie wisi na włosku.
"Jestem jak ptak, który zagląda do karmnika w śnieżny poranek, wędrująca gwiazda, która nie spada w marzeniach z tajemnym życzeniem. Zatopiłam się na dnie oceanu."
Dla mnie, osoby 14-letniej ta książka nie jest dobra. Za mało rozumiem. Myślę jednak, że dobrze ją przeczytać. Nie dla samej lektury, gdyż jest ciężka. Dla tego by uwierzyć, że lepiej żyć i się nie truć. To bardziej boli niż życie.
"Ja tylko walczę o siebie.
Ja tylko nie chcę umierać.
Ja tylko pragnę pokochać."
Mimo wszystko uważam, że książka jest bardzo dobra. Polecam z wielu względów, ale ludziom którzy mają już parę lat.
"Nie kochaj mojej postaci z Twojej wyobraźni. Kochaj mnie taką, jaka jestem, a będę stawać się lepsza."
6/10
Pozdrawiam
Sisley
Do wyzwania:
dzień 2:
liczba stron: 161
grubość: 0,9cm
dzień 3:
liczba stron: 147
grubość: 0,8cm
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Przeczytałeś? Zostaw jakiś znak ;) Każdy wpis się liczy, a nas zachęca do dalszego pisania. Liczymy na Ciebie ;3