Wywiad z Wampirem
Anne Rice
Seria: Kroniki wampirów - tom 1
Oryginalna nazwa: Interview with the Vampire
Tłumaczenie: Tomasz Olszewski
Wydawnictwo: Dom Wydawniczy REBIS
Liczba stron: 400
"-Jak trudno opisać rzeczy, których tak naprawdę nie da się opisać [...]"
"-Jak trudno opisać rzeczy, których tak naprawdę nie da się opisać [...]"
Louis de Pointe du Lac - arystokratyczny wampir z Luizjany, postanowił opowiedzieć swoją historię życia, pewnemu dziennikarzowi. Rozpoczyna swoją opowieść od momentu tragedii, która odebrała mu chęć życia. Po tych wydarzeniach wkracza Lestat - wampir, jego stwórca. Później w ich życiu pojawia się Claudia...
Historia pełna nienawiści, krwi, śmierci, żalu i trudnej miłości.
Jak trudno powiedzieć coś sensownego o tej książce. Bardzo mi się spodobała, mimo tego że ciężko się ją czytało. Klimat jest bardzo przytłaczający, może dlatego tą książkę kwalifikują do grozy. Nie jest ona straszna (dla mnie, innych mogłaby jednak przerazić), ale atmosfera panująca przez całą powieść ciąży, sprawiając że czasami dostaje się gęsiej skórki. Dodatkowo egzemplarz, który czytałam pachniał jakby był spryskany perfumami, słodkim prawie mdlącym zapachem, którym (moim zdaniem) mogłyby pachnieć wampiry.
"-To co można sobie wyobrazić, można też rzeczywiście zrobić [...]"
Pani Rice zasługuje na medal. Wampiry w jej powieści nie błyszczą się w słońcu, codziennie muszą pić krew i śpią w trumnach. Budzą w ludziach strach, co uwielbiam. Wiem że ta książka powstała przed Zmierzchem, Pamiętnikami Wampirów, Wieczna Noc, czy czymkolwiek innym związanym z wampirami (co wpadło w moje łapy), dzięki czemu ma w sobie oblicze grozy, którego powinno się szukać w takiego typu pozycjach i nie należy jej porównywać z tym co obecnie panuje na rynku.
Louis jest bohaterem, którego trudno zrozumieć. Jego charakter, poglądy, zachowanie zmienia się wraz z przewracaniem stronic. Prawie cała książka jest przez niego opowiadana, dzięki czemu możemy się wczuć w sytuację dziennikarza. Odczuć presje i strach, który wywiera obecność wampira. Lestat jest bohaterem którego z początku pokochałam, ale potem coś się zmieniło, coś się wydarzyło... Claudia natomiast jest przebiegłą, małą, dziwną kobietą (można powiedzieć), której postać wstrząsa książką.
"Było tak, jakby noc mówiła do mnie: "Ty jesteś nocą i tylko noc potrafi ciebie zrozumieć i zamknąć w swoich ramionach". Być jednością z cieniem, bez zmór."
Nutka grozy, trochę romansu, wiele przemyśleń i niesamowite postacie - idealne połączenie, które mnie uwiodło.
Nie wiem co jeszcze mogę dodać, może to byście sięgnęli po tą pozycję. Oczywiście, o ile lubicie ciężkie klimaty i zabójcze wampiry ;). Chciałabym się zabrać za kolejne tomy, ale co zrobić gdy nie mam dostępu?
Przeczytajcie, warto <3.
"-Ogień oczyszcza...-powiedziała Claudia, a ja odrzekłem:
-Nie, ogień zaledwie niszczy..."
9/10
Pozdrawiam
Sisley
Jak trudno powiedzieć coś sensownego o tej książce. Bardzo mi się spodobała, mimo tego że ciężko się ją czytało. Klimat jest bardzo przytłaczający, może dlatego tą książkę kwalifikują do grozy. Nie jest ona straszna (dla mnie, innych mogłaby jednak przerazić), ale atmosfera panująca przez całą powieść ciąży, sprawiając że czasami dostaje się gęsiej skórki. Dodatkowo egzemplarz, który czytałam pachniał jakby był spryskany perfumami, słodkim prawie mdlącym zapachem, którym (moim zdaniem) mogłyby pachnieć wampiry.
"-To co można sobie wyobrazić, można też rzeczywiście zrobić [...]"Pani Rice zasługuje na medal. Wampiry w jej powieści nie błyszczą się w słońcu, codziennie muszą pić krew i śpią w trumnach. Budzą w ludziach strach, co uwielbiam. Wiem że ta książka powstała przed Zmierzchem, Pamiętnikami Wampirów, Wieczna Noc, czy czymkolwiek innym związanym z wampirami (co wpadło w moje łapy), dzięki czemu ma w sobie oblicze grozy, którego powinno się szukać w takiego typu pozycjach i nie należy jej porównywać z tym co obecnie panuje na rynku.
Louis jest bohaterem, którego trudno zrozumieć. Jego charakter, poglądy, zachowanie zmienia się wraz z przewracaniem stronic. Prawie cała książka jest przez niego opowiadana, dzięki czemu możemy się wczuć w sytuację dziennikarza. Odczuć presje i strach, który wywiera obecność wampira. Lestat jest bohaterem którego z początku pokochałam, ale potem coś się zmieniło, coś się wydarzyło... Claudia natomiast jest przebiegłą, małą, dziwną kobietą (można powiedzieć), której postać wstrząsa książką.
"Było tak, jakby noc mówiła do mnie: "Ty jesteś nocą i tylko noc potrafi ciebie zrozumieć i zamknąć w swoich ramionach". Być jednością z cieniem, bez zmór."
Nutka grozy, trochę romansu, wiele przemyśleń i niesamowite postacie - idealne połączenie, które mnie uwiodło.
Nie wiem co jeszcze mogę dodać, może to byście sięgnęli po tą pozycję. Oczywiście, o ile lubicie ciężkie klimaty i zabójcze wampiry ;). Chciałabym się zabrać za kolejne tomy, ale co zrobić gdy nie mam dostępu?
Przeczytajcie, warto <3.
"-Ogień oczyszcza...-powiedziała Claudia, a ja odrzekłem:-Nie, ogień zaledwie niszczy..."
9/10
Pozdrawiam
Sisley
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Przeczytałeś? Zostaw jakiś znak ;) Każdy wpis się liczy, a nas zachęca do dalszego pisania. Liczymy na Ciebie ;3